(it-en-gr-es) In solidarietà con gli autori della tentata evasione dal carcere di Korydallos

VERSIONE PDF

Oggi abbiamo provato a fare qualcosa. Di guadagnare la nostra libertà ed il proseguimento della guerriglia urbana. Abbiamo perso una battaglia, ma non abbiamo perso la guerra e continueremo a lottare per vincerla. Siamo un’organizzazione che lotta per gli ideali di una vita libera e senza alcuna autorità.” Christos Tsakalos

Quale miglior approccio ad un processo imminente se non il tentativo di riottenere una libertà sottratta dallo stato, senza aver cura dei tempi prestabiliti dalla routine giudiziaria?
Perché non riaffermare ancora una volta, nel tentativo di fuggire dal carcere, la propria irriducibile individualità, venendo meno al ruolo di prigioniero automa? Il desiderio di libertà arde in ogni cuore ribelle come un incendio che divampa forte e fiero. Impossibile da fermare esso cresce, sempre più. Inarrestabile.
Dentro come fuori in passato, i compagni della Cospirazione delle Cellule di Fuoco, protagonisti del tentativo di fuga del 13 Dicembre dalla prigione di alta sicurezza di Korydallos, hanno ribadito la propria volontà indomita di affrontare in prima persona i propri aguzzini. Agendo così, stavolta con il valido e puntuale supporto del prigioniero P. Vlastos, anch’egli evidentemente deciso a concretizzare la propria necessità di fuga, hanno dimostrato ancora una volta la loro radicale e radicata autodeterminazione, consapevoli delle proprie capacità e delle proprie posizioni, mostrando nuovamente la propria incompatibilità con la normalità carceraria. Forse, adesso, i tre carcerieri che per ore sono stati tenuti in ostaggio si sono fatti un’idea di cosa può voler dire essere privati della libertà, condividendo una sorte che affrontano decine di prigionieri dignitosi, sequestrati giornalmente nelle celle della prigione di Korydallos.
L’azione diretta al posto della rieducazione e del reinserimento, il coraggio e la volontà di contrattaccare al posto del compromesso. Respingere, dunque, ogni compromesso, ogni tentativo di riposizionamento all’interno della società, ed agire con ogni mezzo per la totale rovina di quest’ultima. Rifiutare le perquisizioni corporali e le umiliazioni perpetrate dai carcerieri, reagire all’attacco costante del sistema penitenziario e dei suoi rappresentanti, rigettare l’intero meccanismo giudiziario, organizzare e dar vita ad una evasione, armandosi e tenendo con se degli ostaggi. Seminare il Terrore sulle certezze di chi, come le guardie carcerarie, pensava di poter continuare indisturbatamente a torturare liberi individui seppur rinchiusi nelle gabbie della società e, più in generale, sulle certezze di chi china il capo, felice di essere e di restare uno schiavo compiacente al servizio del Capitale e delle sue metropoli.
Ecco la dimostrazione che neanche il carcere può sradicare l’atteggiamento profondamente illegalista di chi non scende a patti con nessuno, consapevole delle proprie azioni e di quali idee giacciono dietro ad esse. Cosciente di non dover aspettare alcun permesso per prendersi ciò che vuole, ben sapendo di dover farlo da solo, con violenza e nichilismo.

TOTALE COMPLICITA’ CON I PRIGIONIERI MEMBRI DELLA COSPIRAZIONE DELLE CELLULE DI FUOCO!
ONORE A P. VLASTOS, PRIGIONIERO OSTILE ALL’ANNICHILIMENTO CARCERARIO!
SOLIDARIETA’ A TUTTI I PRIGIONIERI DIGNITOSI!
NIENTE MENO CHE IL TUTTO!

e naturalmente ci auguriamo che i prossimi tentativi di evasione
abbiano successo!

                                        Maurizio De Simone e Federico Buono – Edizioni Cerbero

                                                                                               Cenere e Tomo – ParoleArmate

* * *

In solidarity with the authors of the attempt of evasion from Korydallos prison

What better approach to an upcoming trial if not the attempt to regain a freedom taken away by the state, without taking care of the established times of the judicial routine? Why not reaffirm once again, in an effort to escape from prison, own irreducible individuality, reneging the role of prisoner automaton? The desire of freedom burns in every rebel heart as a fire that rages loud and proud. Unable to stop it grows, more and more. Unstoppable.

Inside as outside in the past, some of the comrades of the Conspiracy of Cells of Fire, protagonists of the escape attempt of 13 December from the high-security prison of Korydallos, reiterated their indomitable will to face in person their torturers. Acting like this, this time with the valuable and timely support of the prison P. Vlastos, who was apparently decided to concretize his need to escape, they have once again demonstrated their radical and rooted self-determination, aware of their skills and positions, showing once again their incompatibility with the normality of prison.

Perhaps, now, the jailers who where held hostages for hours have been made an idea of what it can mean being deprived of freedom, sharing a fate that is addressed by dozens of decent prisoners, daily kidnapped in the prison cells of Korydallos. Direct action instead of re-education and reinsertion, the boldness and the will for counter-attacking instead of compromise.

Reject, then, every compromise, every attempt of re-positioning inside society, and act by all means for its total downfall. To deny total perquisitions and the humiliations perpetrated by jailers, to react to the constant attack of the penitentiary system and its agents, to spurn the whole judicial apparatus, to organize and to effect an evasion, self-arming and holding hostages. To disseminate Terror on the assuredness whose, as the jailers, thought he could keep on torture without troubles free individuals, even if locked-up in the cages of society and, more in general, on the assuredness whose bows his head, glad to be and to remain a willing slave in the service of the Capital and its metropolises.

Here is the demonstration that neither prison is able to deracinate the deeply illegalist attitude of an individual that doesn’t meet half way with anyone, aware of its own actions and of the thoughts behind them. Conscious of the fact that he doesn’t have to wait any permission to take what he wants, knowing that he has to do it alone, with violence and nihilism.

TOTAL COMPLICITY WITH THE PRISONERS MEMBERS OF CONSPIRACY OF CELLS OF FIRE!

HONOUR TO P. VLASTOS, HOSTILE PRISONER TO THE PRISON ANNIHILATION!

SOLIDARITY TO ALL DIGNIFIED PRISONERS!

NOTHING LESS THAN EVERYTHING!

And we wish of course that the next evasion attempts will be successful

 

Maurizio De Simone e Federico Buono – Edizioni Cerbero

Cenere e Tomo – ParoleArmate

* * *

Λόγια αλληλεγγύης στους δράστες της απόπειρας απόδρασης από τις φυλακές Κορυδαλλού

Ποια καλύτερη προσέγγιση εν όψει μιας επερχόμενης δίκης αν όχι η απόπειρα να ξανακερδίσεις την ελευθερία που σου στέρησε το κράτος, χωρίς να λαμβάνεις υπόψη τούς προδιαγεγραμμένους χρόνους της δικαστικής ρουτίνας; Γιατί να μην επιβεβαιώσεις για ακόμη μία φορά, σε μία προσπάθεια να αποδράσεις από τη φυλακή, την ίδια σου την αναλλοίωτη ατομικότητα, παραβαίνοντας το ρόλο σου ως κομμάτι του σωφρονιστικού αυτοματισμού; Η επιθυμία για ελευθερία καίει στην καρδιά κάθε επαναστάτη σαν φλόγα που βρυχάται δυνατά και περήφανα. Ασταμάτητη, μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Ασυγκράτητη.

Μέσα στη φυλακή, όπως και έξω παλιότερα, κάποιοι από τους συντρόφους της ΣΠΦ, πρωταγωνιστές στην απόπειρα απόδρασης της 12ης Δεκεμβρίου από τη φυλακή υψίστης ασφαλείας του Κορυδαλλού, μας έδειξαν για ακόμη μία φορά την ανυπότακτη θέλησή τους να αντιμετωπίσουν πρόσωπο με πρόσωπο τους βασανιστές τους. Πράττοντας ανάλογα, αυτήν τη φορά με την πολύτιμη και έγκαιρη συνεισφορά του κρατούμενου Π. Βλαστού, ο οποίος προφανώς αποφάσισε να ατσαλώσει την ανάγκη του να αποδράσει, επέδειξαν ξανά τη ριζοσπαστική και βαθιά ριζωμένη τους αποφασιστικότητα, έχοντας επίγνωση των ικανοτήτων και των θέσεών τους, δείχνοντας και πάλι ότι δεν είναι συμβατοί με την κανονικότητα της φυλακής.

Ίσως τώρα οι δεσμοφύλακες που κρατούνταν όμηροι για ώρες να έχουν πάρει μία ιδέα για το τι σημαίνει να σου στερούν την ελευθερία, καθώς μοιράστηκαν τη μοίρα δεκάδων αξιοπρεπών κρατουμένων, που κρατούνται όμηροι καθημερινά στα κελιά του Κορυδαλλού. Άμεση δράση αντί για επανεκπαίδευση και επανένταξη, το κουράγιο και η θέληση για αντεπίθεση αντί για το συμβιβασμό.

Ας απορρίψουμε λοιπόν κάθε συμβιβασμό, κάθε απόπειρα να μας επανεντάξουν στην κοινωνία, κι ας δράσουμε με κάθε τρόπο για την ολική καταστροφή της. Να αρνηθούμε τους σωματικούς ελέγχους και τους εξευτελισμούς που διαπράττουν οι δεσμοφύλακες, να αντισταθούμε στις συνεχείς επιθέσεις του σωφρονιστικού συστήματος και των πραιτόρων του, να απορρίψουμε ολόκληρο το δικαστικό μηχανισμό, να οργανώσουμε και να φέρουμε σε πέρας μία απόδραση οπλίζοντας τους εαυτούς μας και παίρνοντας ομήρους. Να διασπείρουμε τον Τρόμο στη σιγουριά εκείνων που, όπως οι δεσμοφύλακες, θαρρούν πως μπορούν να συνεχίσουν να βασανίζουν ανενόχλητοι ελεύθερα άτομα, ακόμα κι αν αυτά είναι κλεισμένα στα κλουβιά της κοινωνίας, και γενικότερα στη σιγουριά όσων σκύβουν το κεφάλι, ευχαριστημένοι που είναι και θα παραμείνουν εθελούσιοι σκλάβοι στην υπηρεσία του Κεφαλαίου και των μητροπόλεών του.

Εδώ βρίσκεται η απόδειξη ότι ούτε η φυλακή δεν είναι ικανή να εξαλείψει τη βαθιά παραβατική στάση όποιου δεν κάνει εκπτώσεις για κανέναν, έχοντας επίγνωση των δράσεών του και του σκεπτικού από πίσω τους, όποιου έχει συνείδηση ότι δεν πρέπει να περιμένει κάποια άδεια για να πάρει αυτό που θέλει, γνωρίζοντας καλά πως πρέπει να το κάνει μόνος του, με βία και νιχιλισμό.

Απόλυτη συνενοχή με τα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς! Τιμή στον Π. Βλαστό, κρατούμενο εχθρικό απέναντι στα κέντρα εξόντωσης!

Αλληλεγγύη σε όλους τους αξιοπρεπείς κρατουμένους!

ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!
και φυσικά ευχόμαστε η επόμενη απόπειρα απόδρασης να ’ναι επιτυχημένη!

 

Maurizio De Simone και Federico Buono – Edizioni Cerbero
Cenere και Tomo – ParoleArmate

__________________________________________________________

EN SOLIDARIDAD CON QUIENES INTENTARON LA FUGA DESDE LA CÁRCEL DE KORYDALLOS

¿Qué mejor aproximación para un juicio venidero que el intento de recuperar una libertad arrebatada por el Estado, sin tener cuidado de los tiempos establecidos por la rutina jurídica? ¿Por qué no reafirmar una vez más, en un esfuerzo de escapar de la cárcel, la irreductible individualidad propia, renegando el rol de prisionerx autómata? El deseo de libertad flamea en cada corazón rebelde como una llama que se enfurece fuerte y orgullosa. No puede dejar de crecer más y más. Imparable.

Dentro como fuera en el pasado, algunxs compas de la CCF, protagonistas del intento de fuga del 13 de diciembre desde la CAS de Korydallos, reiteran su indomable voluntad de hacer frente a sus torturadorxs. Actuando así, esta vez con el valioso y oportuno apoyo del preso Panagiotis Vlastos, quién estaba aparentemente decidido a concretar su necesidad de escape, ellos han demostrado una vez más sus radicales y autodeterminadoras raíces, conscientes de sus habilidades y posiciones, mostrando nuevamente su incompatibilidad con la normalidad de la prisión.

Quizás, ahora, los carceleros que fueron tomados como rehenes por unas horas, se han hecho una idea de lo que puede significar estar privado de libertad, compartiendo un destino que es dirigido por decenas de presos honrados, diariamente secuestrados en las celdas de Korydallos. La acción directa en lugar de la re-educación y reinserción, es la audacia y voluntad de contraatacar en lugar de comprometerse.

Rechazamos, por lo tanto, cada compromiso, cada intento de reinsentarse en la sociedad, y actuamos por todos los medios por su caídad total. Para negar todos los allanamientos y humillaciones perpetradas por lxs carcelerxs, se debe reaccionar al constante ataque del sistema penitenciario y de sus agentes, rechazar el aparato judicial en su totalidad, organizar y llevar a cabo una evasión, auto-armarse y mantener rehenes. Para diseminar el Terror en la certeza cuyas ideas, tal cual como lxs carcelerxs, pueden mantener en tortura sin ningún problema a las individualidades libres, aunque cerradxs en las celdas de la sociedad y, más en general, en la certeza que inclina su cabeza, estar feliz y seguir siendo un esclavo voluntario al servicio del Capital y sus metrópilis.

Acá está la demostración de que ninguna prisión es capaz de desgarrar la profunda actitud ilegalista de una individualidad que no comparte la mitad del camino con nadie, consciente de su propias acciones y los ideales tras ellas. Consciente del hecho que no tiene que esperar ningún permiso para tomar lo que desee, sabiendo que ha de hacerlo sólx, con violencia y nihilismo.

¡COMPLICIDAD TOTAL CON LXS MIEMBRXS PRESXS DE LA CCF!

¡HONOR A PANAGIOTIS VLASTOS, PRESO HOSTIL A LA ANIQUILACIÓN CARCELERA!

¡SOLIDARIDAD CON TODXS LXS PRESXS DIGNXS!

¡NADA MENOS QUE TODO!

Y deseamos, por supuesto, que el próximo intento de evasión sea exitoso.

Maurizio de Simone y Federico Buono – Ediciones Cerbero
Cenere y Tomo – PalabrasArmadas


											
Questa voce è stata pubblicata in Generale. Contrassegna il permalink.